COVID kalp hastalarının tedaviye ulaşımlarını ve başarıyı azaltıyor.

COVID pandemisi sırasında, kalp krizi nedeniyle, koroner anjiografi ve koroner stent yapılan hasta sayısında bir düşüş mevcut. İtalya Università del Piemonte Orientale’den gelen araştırma, pandemi esnasındaki yüksek ölüm oranlarının bir sebebinin de bu olabileceğini öne sürüyor .

COVID hastalığının akciğer ve diğer organlarda yarattığı tehlikeler yüzünden, bir çok diğer acil olabilecek tıbbi problemlere olan dikkat COVID’e dönmüş durumdadır. Pandeminin başından beri, hastaların Corona virüs kapma kaygıları nedeniyle hastaneden uzak durduklarına inanılıyordu.

18 Avrupa ülkesindeki 77 merkezde Mart-Nisan 2019 ile aynı aylarda 2020 yılı verileri karşılaştırılmış. Bir yılda toplam girişim rakamının %19 azalarak, 3652’den 2956’ya düştüğü görülmüş. Hastaların artan oranda evlerinden direkt olarak ambulansla geldikleri görülmüş. Sağlık merkezi, klinik, küçük hastanelerden transfer oranlarında da azalma görülmüş. Diğer enteresan bulgu da, hastaların tedavi sürelerinin uzadığı görülmüş.Şikayet başladıktan veya hastaneye başvurduktan sonra işlem sonuna kadar sürelerde %20-35 arası artış mevcut. Hastanede ölüm oranı 2019’a göre %40 artmış. Özellikle COVID-19 hastalarında, diğer hastalara göre oran bir hayli yüksek %5.5’a-%29 olarak gerçekleşmiş.

Araştırmacıların sonucu, pandeminin, kalp krizi hastalarının aldıkları tedaviyi aksattığı olmuş. Sağlık kurumlarının kişilerin kalp krizi şikayetlerini boş vermemelerini sağlamaları istenmiş.

Dr. Genco Yücel ne diyor?

Bu araştırmanın birkaç sonucu var. Birincisi pandemi zamanı ihtiyaç olsa da, virüs kapma kaygısı nedeniyle, insanlar sıkıntıları çok artana kadar tıbbi yardım aramıyorlar.  İkincisi, hastaneye başvurularda, hem aradaki refere eden sağlık kurum veya kişileri aradan çekildiği için referans sisteminin yarattığı hız azalıyor. Üçüncüsü bu hastalar hastaneye ulaştıklarında da, yoğun korunma tedbirleri ve yeni testler nedeniyle işler eskisi kadar hızlı yürüyemiyor. Bu da kalp krizinden ölüm oranının artışına sebep oluyor.

Maalesef bu sonuçlar şaşırtıcı değil. Hasta veya sağlık personelinin kaygılarının yüksek olduğunu, insanların hastaneye gelmekten korktukları kadar, sağlık çalışanlarının da hasta değerlendirmesinde yeni prosedürlere uymaya çalıştıklarını gözlemliyorum.

Bunun çözümü çok zor. Zamanla insanların kaygıları azaldıkça bunlar düzelecektir. Yani zamana ihtiyaç vardır. Yeni tedaviler ve aşıların varlığı bu sorunu çözmeye yardımcı olacaktır.